Monday, May 3, 2010

دکتر کیوان شوکت، عضو جدید آکادمی ملی علوم آمریکا

پذیرش دکتر کیوان شوکت به عضویت در آکادمی ملی علوم آمریکا به تنهایی معرف مقام و درجه علمی اوست. دکتر شوکت، استاد و رئیس بخش بافت سلولی و ملکولی دانشگاه سانفرانسیسکو، رئیس بخش شیمی دانشگاه برکلی در شمال کالیفرنیا و استاد این دو دانشگاه و نیز عضو برجسته و رئیس بخش تحقیقات انستیتوی پزشکی هاوارد هیوز است.
عضویت دکتر کیوان شوکت در آکادمی ملی علوم آمریکا طی مراسمی که از سنت های ۱۴۷ ساله این آکادمی است در دفتر مرکزی آن در واشنگتن صورت گرفت. این آکادمی در سوم ماه مارس ۱۸۶۳ میلادی در بحبوحه جنگ های داخلی آمریکا و در زمان ریاست جمهوری آبراهام لینکلن به وجود آمد.او در توضیح پژوهش های خود می گوید: آنچه من بر روی آن کار می کنم، مطالعه داروهایی است که علامت های پروتئین را هدف قرار می دهند. این پروتئین ها عامل بروز سرطان هستند و من می کوشم که در
لابراتوار خود این پروتئین های سرطان‌زا را مسدود کنم.

دکتر شوکت در توضیح وظایف این آکادمی به اختصار می گوید: به عنوان عضو، شما در پانل متخصصان در تهیه گزارش در زمینه های گوناگون عرصه علم و دانش شرکت می جویید. این زمینه ها از بررسی امکانهای دارویی برای درمان سرطان گرفته تا انواع متنوع موضوع ها در پهنه علوم را در بر می گیرد. به عبارت دیگر پژوهش، آزمایش و امتحان و آزمودن و گزارش مستند در هر موضوع علمی و هنری را که از سوی نهادهای دولتی تقاضا می شود، در بر می گیرد

در بدن انسان ۱۰ تریلیون سلول وجود دارد که ارتباط های این شبکه گسترده با ۷۰ هزار پروتئین کنترل می شود؛ از حافظه گرفته
تا سیستم دفاعی بدن. دانشمندان در میان این سیستم پیچیده برای یافتن ملکول های علامت دهنده که در فعالیت هر سلول نقش خطیری دارند، کوشش ها کرده اند و کیوان شوکت با ترتیب دادن منابع شیمیایی، مهندسی پروتئین و ژنتیک ها، در پی رویارویی با یک چالش بیولوژیکی معنی دار است تا ابزارهایی در اختیار دانشمندان قرار دهد که کارکرد درونی یک سلول را بهتر درک کنند.
دکتر شوکت می گوید: که یکی از نتایج به دست آمده هم اکنون در مرحله آزمایش کلینیکی در یک شرکت داروسازی در سن دیه‌گو است و به باور من یکی از امیدبخش ترین داروهای ضد سرطان است و امیدوارم که نتیجه این آزمایش کلینیکی برای بیماران مبتلا به سرطان مفید باشد.


دکتر کیوان شوکت که پدری ایرانی و مادری آمریکایی دارد، در ایالات متحده چشم به جهان گشوده و در شش سالگی، اندکی بیش از یک سال را در ایران سپری کرده است. او خود را یک ایرانی-آمریکایی می نامد و بر میراث های فرهنگی دو سرزمین می بالد

No comments:

Post a Comment